…. een meisje wat graag tekende. Met haar kleurtjes creëerde ze haar eigen droomwereld. Als aan haar werd gevraagd, wat ze later wilde worden had ze geen idee, ze wilde de wereld een stukje mooier kleuren. Na de lagere school met vol getekende schriftjes kwam de HAVO. De saaie wiskunde sommen en de onbegrijpelijke Franse woorden werden opgevrolijkt met krabbels en tekeningen. Nog steeds had ze geen idee wat ze wilde worden. Tot iemand een folder liet zien van het Grafisch Lyceum. Daar kon ze verder tekenen.
De HAVO werd afgesloten met een diploma en de volgende stap was het Grafisch Lyceum, RTO. Officieel werd je daar opgeleid tot werktekenaar. Internet en computers waren nog niet de belangrijkste lessen en alles werd met de hand gedaan. Ontwerpen, lettertekenen, contactkasten, belichten. De vrijdagmiddagen met drie uur ontwerpen was de beste afsluiter van de week, drie uur lang schetsen, tekenen en kleuren.
Na heel wat omzwervingen via reclamebureaus en drukkerijen, stond ze opnieuw voor de vraag: wat wil je worden? Maar nu als alleenstaande moeder met twee kleine kinderen. Moeder zijn en de wereld een stukje mooier kleuren, was nog steeds het antwoord. En zo geschiedde….met een inschrijving bij de Kamer van Koophandel en een oude computer werd DTPH geboren op een mooie dag in november. De man die de inschrijving deed had er alle vertrouwen in. De omgeving keek sceptisch en vond het niet de meest geweldige keus. En zij? Impulsief stapte ze in de wereld van het ondernemerschap en kleurde de wereld een stukje mooier.