Wie al vaker mijn blogs heeft gelezen, weet dat ik altijd geraakt wordt door teksten van liedjes. Muziek is een rode draad door mijn leven geweest. Het gaf mij de antwoorden die ik nodig had, de kracht om te overleven en de uitlaatklep om mijn blijdschap of woede te uiten.
“Grew up in a small town. And when the rain would fall down. I’d just stare out my window. Dreaming of what could be. And if I’d end up happy. I would pray”
Het was oktober 2003 toen de schijnveiligheid van mijn leven instortte. Niks was meer wat het was en ik moest een nieuw weg kiezen om in te slaan. Wat was het beste voor mijn kinderen? Hoe kan ik op de brokstukken van mijn oude leven, een nieuw leven opbouwen. Welke weg moest ik inslaan. Wat wilde ik eigenlijk? “Trying hard to reach out. But when I tried to speak out. Felt like no one could hear me. Wanted to belong here. But something felt so wrong here. So I prayed I could break away.
Eén ding wist ik zeker, ik wilde mijn kinderen zelf opvoeden, zien opgroeien. Hun eerste momenten meemaken. Ik sloeg de weg in van het zelf doen, zelf bepalen, de weg van het ondernemerschap. Terwijl ik die beslissing maakte, hoorde ik Kelly zingen: “I’ll spread my wings and I’ll learn how to fly. I’ll do what it takes til’ I touch the sky. And I’ll make a wish. Take a chance. Make a change. And breakaway. Out of the darkness and into the sun. I’ll take a risk. Take a chance. Make a change. And breakaway.
Het liedje kwam in mijn playlist te staan. Elke keer als ik van het pad af dreigde te raken, zette ik het liedje weer op. Take a risk. Take a chance. Make a change. And breakaway. Nu kan ik na tien jaar zeggen dat het me gelukt is. Ik heb de kans gepakt, ik ben die nieuwe weg ingeslagen en heb er nog geen moment spijt van gehad. Heel soms hoor ik het liedje nog wel eens terug op de radio en denk met weemoed terug aan die tijd, nu wetend dat ik destijds de juiste beslissing heb genomen.
Wil je ook kans maken op de design-cheque van DTPH? Lees dan elke dag mee en beantwoord de prijsvraag op 19 november.