“Keep Portland weird” is een uitdrukking die je hier veel terug ziet. Misschien dat ik me daarom hier zo vreselijk thuis voel. Je mag hier, nee, je moet hier zelfs gewoon jezelf zijn, hoe weird je ook bent. Niemand kijkt daar raar van op. Het is een warme, creatieve stad die iedereen welkom heet. Na al die maanden verrast het me nog steeds, hoe vriendelijk iedereen hier is.
Hoe weird Portland is, bleek ook toen ik deze week een gesprek had met een potentiële klant. Hij had mijn gegevens gekregen van iemand die ik ontmoet had op een netwerkbijeenkomst, wat ik op mijn beurt al heel bijzonder vond, dat ze mijn gegevens had doorgegeven want na zoveel uren netwerken en contacten leggen was dat tot op heden nog steeds niet gebeurd. Vooral heel veel loze beloftes. Maar daarbij moet ik wel zeggen, dat dat vooral mensen uit andere staten waren.
Hij wilde graag in een coffeeshop afspreken, face-to-face, omdat hij mij dan beter kon ‘lezen’. Natuurlijk vond ik dat prima, alles via Zoom is ook niet leuk. Soms is het gewoon leuk om uit mijn cocon te stappen, in de echte wereld.
Omdat ik geen idee had hoe ik hem kon herkennen, stuurde ik een SMS, (hier wordt gesms’t in plaats van Whatsapp) dat ik er al was en ik degene was met een groene jas. Hij stuurde direct een bericht terug dat hij er bijna was en ook een groene jas aan had. Ah, de perfecte match, dacht ik bij mezelf. Dit kan niet mis gaan.
Het was zeker een interessant gesprek. De betreffende meneer was een dokter in Chinese geneeskunde, waaronder acupuntuur. Ik vertelde hem mijn achtergrond, mijn werkwijze en hoe onze samenwerking zou verlopen. Eigenlijk gewoon een standaard eerste meeting. Totdat hij ineens mijn geboortedatum vroeg….
“Ehm…” ik knipperde de verbazing weg. Nog voordat ik wat kon zeggen, ging hij verder. “Ik wil graag…”, hij glimlachte vriendelijk, “met jouw toestemming natuurlijk, checken hoe je destiny chart er uit ziet want als dat niet in lijn loopt met de mijne dan kunnen we helaas niet samenwerken.”
“Okay….?” stamelde ik omdat mijn brein deze informatie nog aan het verwerken was. Omdat ik niets te verbergen had, gaf ik hem mijn geboortedatum, tijd en plaats. Hij begon gelijk te rekenen. “Hmm, je bent een rat….en dat in het jaar van het konijn? Hmm, ja veel chaos. Ik weet niet of dit een goed idee is. Maar aan de andere kant, ik zie dat het vooral chaos is in je privéleven vooral met familie.”
Ik knik en zie mijn familie stuk voor stuk voor mijn ogen voorbij flitsen. In mijn verdediging probeer de situatie nog te redden door te vertellen dat ik al die twintig jaar dat ik mijn bedrijf run, er altijd chaos is geweest in de familie, vooral vanwege het Konijn in mijn gezin wat voor chaos zorgde. Maar dat het nooit ten koste is gegaan van mijn werkt.
Hij knikt instemmend. “Toch zie ik verbetering tegen het eind van het jaar met dat Konijn in je gezin dus geef de hoop niet op.” Dat nooit, denk ik bij mezelf, ik laat het konijntje lekker in alle vrijheid doen en laten wat het konijn zelf wil.
Na een meeting van bijna twee uur, slaat hij zijn laptop dicht. “Goed, ik weet genoeg. Heel erg bedankt voor je tijd. Ik ga hier op mijn gemak over nadenken en kom bij je terug. Mochten we samen gaan werken, is het dan mogelijk dat de website 10 maart online staat?”
Nu doe ik snel een rekensommetje. Met mijn terugreis, geplande reis naar Frankrijk en jetlags zal het een uitdaging worden. Maar nooit onmogelijk. Ik knik zelfverzekerd. “Tuurlijk! Geen probleem.”
Als ik terug naar huis rij, laat ik het gesprek nog eens door de krochten van mijn brein glijden. Heb ik de opdracht nou wel of niet? Mis ik nu de opdracht, niet vanwege mijn charmes of het gemis ervan, niet vanwege de skills die ik wel of niet heb maar door het het tijdstip van mijn geboorte? Naast weird, kan ik ook confuus aan mijn lijstje toevoegen. Ik heb geen idee en laat het maar los want als het in mijn destiny chart staat dat ik de opdracht krijg, komt het vanzelf naar mij toe!
